Lijstje:
Naam:
Leeftijd:
Biografie:
Diagnose:
Persoonlijkheid:
Uiterlijk:
Extra:
Mental Institution of Red Wood ft Misschienbram
-
Ruby
- Berichten: 1647
- Lid geworden op: 16-01-2016 17:37
Mental Institution of Red Wood ft Misschienbram
Red Wood: een stad afgelegen van de buitenwereld diep in de bergen. Het dorp was bijna helemaal verlaten op een gebouw na: een psychiatrische inrichting, die in begin negentiende eeuw zijn deuren opende en tot op de dag van vandaag nog steeds bewoond word. Doordat Red Wood zo afgelegen ligt van de buitenwereld is er erg weinig over bekend behalve dat er af en toe iemand naar toe gestuurd word. Er zijn wel verhalen over mensen die een kijkje wilden nemen in het huis en vertelden dat ze soms geschreeuw hoorde en enge gestalten zagen rondwandelen.
Lijstje:
Naam:
Leeftijd:
Biografie:
Diagnose:
Persoonlijkheid:
Uiterlijk:
Extra:
Lijstje:
Naam:
Leeftijd:
Biografie:
Diagnose:
Persoonlijkheid:
Uiterlijk:
Extra:
-
misschienbram
- Berichten: 1446
- Lid geworden op: 16-01-2016 17:49
Naam: Alice cooper
Leeftijd: 16
Biografie: alice is heel haar leven al een outsider geweest. Ze is altijd voor gestoord aangezien en haar andoeningen waren ook erg merkbaar. Ze is op haar tiende naar t asylum gestuurd. Ze heeft meerdere persoonlijkheden die duidelijk worden tijdens de rp.
Diagnose: sytsofrenie, waanbeelden (mensen zien die niet bestaan), stemmen in haar hoofd.
Persoonlijkheid: als ze niet last heeft van haar aandoeningen is ze erg lief en verzorgend. Dit is ze ook wel tijdens haar aanvallen (wat bijna continu is) alleen merkt niemand het dan
Uiterlijk:(stuur k via whatsapp)
Extra: -
Leeftijd: 16
Biografie: alice is heel haar leven al een outsider geweest. Ze is altijd voor gestoord aangezien en haar andoeningen waren ook erg merkbaar. Ze is op haar tiende naar t asylum gestuurd. Ze heeft meerdere persoonlijkheden die duidelijk worden tijdens de rp.
Diagnose: sytsofrenie, waanbeelden (mensen zien die niet bestaan), stemmen in haar hoofd.
Persoonlijkheid: als ze niet last heeft van haar aandoeningen is ze erg lief en verzorgend. Dit is ze ook wel tijdens haar aanvallen (wat bijna continu is) alleen merkt niemand het dan
Uiterlijk:(stuur k via whatsapp)
Extra: -
( ͡° ͜ʖ ͡°)
-
Ruby
- Berichten: 1647
- Lid geworden op: 16-01-2016 17:37
Lijstje:
Naam: Daryl
Leeftijd: 17
Biografie: Als pre-teen was Daryl al enorm nieuwsgierig naar drugs en deed er zo veel mogelijk aan om ze in handen te krijgen. Door dit heeft hij zijn eigen brein aangetast en er werd daardoor door zijn ouders geconcludeerd dat hij erg veranderde en hem naar een dokter stuurde. Die zei dat Daryl niet meer kan functioneren in een normale samenleving en gaf het advies om hem naar Red Wood te sturen om te 'genezen'.
Diagnose: Amnesia, Bipolaire stoornis, Substance Use disorder
Persoonlijkheid: Daryl heeft last van veel moodswings en weet daardoor vaak niet wat hij nou eigenlijk is. Hij kan enorm druk zijn, maar ook zo chagrijnig dat hij anderen de kop in slaat.
Uiterlijk:
Extra: -
Naam: Daryl
Leeftijd: 17
Biografie: Als pre-teen was Daryl al enorm nieuwsgierig naar drugs en deed er zo veel mogelijk aan om ze in handen te krijgen. Door dit heeft hij zijn eigen brein aangetast en er werd daardoor door zijn ouders geconcludeerd dat hij erg veranderde en hem naar een dokter stuurde. Die zei dat Daryl niet meer kan functioneren in een normale samenleving en gaf het advies om hem naar Red Wood te sturen om te 'genezen'.
Diagnose: Amnesia, Bipolaire stoornis, Substance Use disorder
Persoonlijkheid: Daryl heeft last van veel moodswings en weet daardoor vaak niet wat hij nou eigenlijk is. Hij kan enorm druk zijn, maar ook zo chagrijnig dat hij anderen de kop in slaat.
Uiterlijk:
Extra: -
-
Ruby
- Berichten: 1647
- Lid geworden op: 16-01-2016 17:37
Daryl
De bus kwam tot stilstand en vrijwel meteen werd de achterdeur geopend. Een groepje mensen stapten uit. Met grote ogen keken ze naar het grote gebouw, die haast onnatuurlijk leek hier zo hoog in de bergen. De meesten konden zich hier haast niet bij voorstellen dat ze hier een groot deel van hun leven zouden blijven. Daryl stapte als laatste uit de bus en ging met zijn hand door zijn haar toen hij het grote gebouw zag. "Wat een klerezooi" zuchtte Thalia, een meisje met kort pikzwart haar dat alle kanten op stond. "Pas jij wel tussen" lachte iemand en Thalia draaide zich bliksemsnel om. "Had je wat?!" schreeuwde ze woedend en het werd meteen stil. Opeens werd ze vastgepakt aan haar arm door de bewaker, die net uit het gebouw kwam. "Mond houden en doorlopen" zei hij bruusk en duwde Thalia naar voren. Met gefronste wenkbrauwen liep Daryl achten hen aan. Dit was dus het nieuwe thuis. Een huis vol met gekken en hij was er een van. Hij zuchtte. Zijn nieuwe thuis...
De bus kwam tot stilstand en vrijwel meteen werd de achterdeur geopend. Een groepje mensen stapten uit. Met grote ogen keken ze naar het grote gebouw, die haast onnatuurlijk leek hier zo hoog in de bergen. De meesten konden zich hier haast niet bij voorstellen dat ze hier een groot deel van hun leven zouden blijven. Daryl stapte als laatste uit de bus en ging met zijn hand door zijn haar toen hij het grote gebouw zag. "Wat een klerezooi" zuchtte Thalia, een meisje met kort pikzwart haar dat alle kanten op stond. "Pas jij wel tussen" lachte iemand en Thalia draaide zich bliksemsnel om. "Had je wat?!" schreeuwde ze woedend en het werd meteen stil. Opeens werd ze vastgepakt aan haar arm door de bewaker, die net uit het gebouw kwam. "Mond houden en doorlopen" zei hij bruusk en duwde Thalia naar voren. Met gefronste wenkbrauwen liep Daryl achten hen aan. Dit was dus het nieuwe thuis. Een huis vol met gekken en hij was er een van. Hij zuchtte. Zijn nieuwe thuis...
-
misschienbram
- Berichten: 1446
- Lid geworden op: 16-01-2016 17:49
-
Ruby
- Berichten: 1647
- Lid geworden op: 16-01-2016 17:37
Daryl
Net voordat we naar binnengaan hoort de groep nieuwe inwoners een kleine stem en kijkt naar boven. Het was een meisje. "Hel?! Kom fukkin' naar beneden en ik laat je zien wat hel is!" schreeuwt Thalia en haar ogen stonden wild, maar krijgt een klap voor haar kop en houdt haar mond. De bewaker begeleidde de groep naar binnen en ze kwamen uit in een grote zaal met allemaal tafels en stoelen. Daryl keek verward rond. Het zag er erg oud uit, maar ook onverzorgd. Daryl klemde zijn handen stevig om zijn tas heen. Hij had hier geen goed gevoel over.
Net voordat we naar binnengaan hoort de groep nieuwe inwoners een kleine stem en kijkt naar boven. Het was een meisje. "Hel?! Kom fukkin' naar beneden en ik laat je zien wat hel is!" schreeuwt Thalia en haar ogen stonden wild, maar krijgt een klap voor haar kop en houdt haar mond. De bewaker begeleidde de groep naar binnen en ze kwamen uit in een grote zaal met allemaal tafels en stoelen. Daryl keek verward rond. Het zag er erg oud uit, maar ook onverzorgd. Daryl klemde zijn handen stevig om zijn tas heen. Hij had hier geen goed gevoel over.
-
misschienbram
- Berichten: 1446
- Lid geworden op: 16-01-2016 17:49
Ik had toestemming om mijn kamer te verlaten en rol meteen naar de centrale hal. (Vergeten te zeggen alice is verlamd bij haar benen) ik rol naar de nieuwelingen toe en grijp het emisje dat me net uidaagde stevig bij de keel. "Gaat moeilijk he? Naar beneden komen in n rolstoel" ik lach hysterisch en smijt haar tegen de grond. "Denk de volgende keer aan de gevolge van je woorden. Of kan mevrouw dat niet aan?" Ik laat haar keel los en rijd naar de kantine om wat te eten te halen voor lunch
( ͡° ͜ʖ ͡°)
-
Ruby
- Berichten: 1647
- Lid geworden op: 16-01-2016 17:37
Daryl
Daryl kijkt zonder interesse naar het meisje in de rolstoel. Thalia leek niet bepaald geïntimideerd door een klein meisje in een rolstoel, maar leek er duidelijk ook niet echt zin in te hebben om een gehandicapt kind uit haar stoel te gooien, dus ze liet het bij een nijdige blik. Opeens begint er iemand te kuchen en het groepje nieuwelingen draait zich om naar de man die er stond. Hij zag er erg streng uit met zijn lichtblonde achterover gekamde haar en er liep een litteken over zijn wang. Daryl zag meteen al dat hij moest oppassen bij die vent. "Hallo iedereen. Ik ben Randall Vernon en evenals directeur van deze inrichting. Ik heet u welkom en hoop op een snelle... genezing" Dat laatste zei hij met een grijns waarbij zijn litteken uitstrekte en zijn gezicht nog onaangenamer maakte. "Jullie krijgen jullie kamer en afdeling toegewezen. In elke afdeling gelden dezelfde regels. Luister, in wat van geval dan ook, naar mij of de bewaker. Geen herrie schoppen en er is een avond klok. Wie nog zin heeft om naar de andere regels te vragen moet naar zijn afdelingshoofd gaan. En onthoudt.. Wie de regels overtreedt wordt bestraft..." De bewaker liet ons door lopen.
Daryl kijkt zonder interesse naar het meisje in de rolstoel. Thalia leek niet bepaald geïntimideerd door een klein meisje in een rolstoel, maar leek er duidelijk ook niet echt zin in te hebben om een gehandicapt kind uit haar stoel te gooien, dus ze liet het bij een nijdige blik. Opeens begint er iemand te kuchen en het groepje nieuwelingen draait zich om naar de man die er stond. Hij zag er erg streng uit met zijn lichtblonde achterover gekamde haar en er liep een litteken over zijn wang. Daryl zag meteen al dat hij moest oppassen bij die vent. "Hallo iedereen. Ik ben Randall Vernon en evenals directeur van deze inrichting. Ik heet u welkom en hoop op een snelle... genezing" Dat laatste zei hij met een grijns waarbij zijn litteken uitstrekte en zijn gezicht nog onaangenamer maakte. "Jullie krijgen jullie kamer en afdeling toegewezen. In elke afdeling gelden dezelfde regels. Luister, in wat van geval dan ook, naar mij of de bewaker. Geen herrie schoppen en er is een avond klok. Wie nog zin heeft om naar de andere regels te vragen moet naar zijn afdelingshoofd gaan. En onthoudt.. Wie de regels overtreedt wordt bestraft..." De bewaker liet ons door lopen.
-
misschienbram
- Berichten: 1446
- Lid geworden op: 16-01-2016 17:49
Ik kom terug en zie dat ze meegenomen worden. Snel doe ik een weesgegroetje omdat ik weet wat ze te komen staat. Ik rol naar een tafel en eet snel mijn eten op. Vervolgens rol ik terug naar mijn afdeling. Ik was nog niet klaar met dat wijf. Ik mag dan wel wat kleiner zijn maar ik ben doodsgevaarlijk. En dat weet iedereen hier.
( ͡° ͜ʖ ͡°)
-
Ruby
- Berichten: 1647
- Lid geworden op: 16-01-2016 17:37
Daryl
De groep liep nu door een lange gang zonder deuren, ramen, decoratie of iets. Je kon niks anders horen dan de voetstappen die luid door de gang galmden. Sommigen begonnen zich ongemakkelijk te voelen en keken schichtig om zich heen. Uiteindelijk kwamen ze bij een grote deur, zoals je die in ziekenhuizen wel eens ziet, aan maar het glas was verduisterd dus je kon er niet doorheen kijken. De bewaker rammelde met zijn sleutels en stak ze in het slot. Eenmaal binnen deed hij de deur weer achter zich dicht en een stel lampen flikkerden aan. Verblind door het licht beschermde Daryl zijn ogen en keek voorzichtig tussen zijn vingers door. Het leek wel of ze in een soort van wachtkamer waren beland. Het begon hier nu wel heel erg op een ziekenhuis te lijken, vond Daryl, maar dan wel tien keer zo smerig. Een deur aan de andere kant van de kamer ging open en een oude man kwam naar binnen. Hij had een kop vol met grijs haar en zag er nogal verward uit. Zijn periscoop hing om zijn nek en hij keek nieuwsgierig naar de groep. Opeens begon hij te glimlachen. "Tijd voor de keuring"
De groep liep nu door een lange gang zonder deuren, ramen, decoratie of iets. Je kon niks anders horen dan de voetstappen die luid door de gang galmden. Sommigen begonnen zich ongemakkelijk te voelen en keken schichtig om zich heen. Uiteindelijk kwamen ze bij een grote deur, zoals je die in ziekenhuizen wel eens ziet, aan maar het glas was verduisterd dus je kon er niet doorheen kijken. De bewaker rammelde met zijn sleutels en stak ze in het slot. Eenmaal binnen deed hij de deur weer achter zich dicht en een stel lampen flikkerden aan. Verblind door het licht beschermde Daryl zijn ogen en keek voorzichtig tussen zijn vingers door. Het leek wel of ze in een soort van wachtkamer waren beland. Het begon hier nu wel heel erg op een ziekenhuis te lijken, vond Daryl, maar dan wel tien keer zo smerig. Een deur aan de andere kant van de kamer ging open en een oude man kwam naar binnen. Hij had een kop vol met grijs haar en zag er nogal verward uit. Zijn periscoop hing om zijn nek en hij keek nieuwsgierig naar de groep. Opeens begon hij te glimlachen. "Tijd voor de keuring"